Opis historyczny
Rodzina książąt Lubomirskich trwale wpisała się w historię Warszawy. Od czasu przeniesienia do niej stolicy Polski tworzyła przestrzeń i budowała jedne z najważniejszych dla Warszawy zabytki. Członkowie rodu nie szczędzili środków i zatrudniali najlepszych architektów, takich jak Tylman z Gameren, Jan Chrystian Kamsetzer, Jakub Fontana czy Józef Szymon Bellotti - założyciel Muranowa. Budowane, przebudowywane czy odnawiane przez członków rodziny książąt Lubomirskich budynki, do dzisiaj są najbardziej eleganckimi i prestiżowymi miejscami w Warszawie.
Rozwój architektury Warszawy
Rodzina Lubomirskich
Książę Stanisław Herakliusz Lubomirski do przebudowy swoich licznych rezydencji zatrudnił Tylmana z Gameren, późniejszego nadwornego architekta króla Mikołaja Korybuta Wiśniowieckiego.
Był właścicielem rezydencji w Puławach, Czerniakowie (gdzie ufundował klasztor i kościół bernardynów) i w Ujazdowie (dziś część Warszawy). W końcu XVII wieku wybudował tu Łazienkę, która stała się początkiem Pałacu na Wodzie Stanisława Augusta Poniatowskiego i Ermitaż – zaplanowany jako miejsce medytacji i relaksacji.
Izabela Lubomirska (1736-1816), księżna Marszałkowa rozbudowywała rezydencje, stosując w nich często najnowsze rozwiązania architektoniczne. Zbudowała pałac w swoich dobrach na Mokotowie. Nadała nazwę tej dzielnicy Warszawy, określając swoją posiadłość Mon Coteau (Moje Wzgórze). Była miłośniczką teatru, położyła kamień węgielny pod budowę Teatru Narodowego w Warszawie.
Książę Stanisław Lubomirski, mąż Izabeli, przeszedł do historii jako gospodarz Warszawy. Wprowadził tu stałe oświetlenie ulic i za prywatne pieniądze utrzymywał oddział policji. Pragnął przede wszystkim zadbać o zdrowie warszawiaków, toteż zdecydował się na otoczenie miasta, po obydwu stronach Wisły wałem ziemnym, który później wzmocniony działami służył do obrony stolicy w czasie powstania kościuszkowskiego oraz listopadowego. Przez cały XIX wiek wyznaczał granice miasta. Aktem z roku 1770 wprowadził stałe nazwy ulic, co znacznie ułatwiło administrowanie miastem i jego funkcjonowanie porządkując sprawy meldunkowe czy ułatwiając dostarczanie korespondencji.
Rodzina książąt Lubomirskich znacząco wpłynęła na panoramę i architekturę dzisiejszej Warszawy. Najważniejsze zabytki takie jak Pałac w Wilanowie, Zamek Ujazdowski, Pałac Prezydencki, Pałac Na Wodzie i całe Łazienki, Pałac Szustra i Morskie Oko, Pałac Pod Blachą, Belweder, Czerniaków czy Mokotów były własnością rodu.
Pałac na Wyspie - Łazienki Królewskie
Pałac Pod Blachą
Pałac Ujazdowski
Pałac Szustra
Pałac Prezydencki
Pałac Lubomirskich
Belweder
Pałac w Wilanowie
Trzytomowa publikacja o historii Rodu
Unikalne dzieło
Fundacja Książąt Lubomirskich wydaje trzytomową publikację o historii Rodu. Przygotowanie tej publikacji zajęło wiele lat i dużo wysiłku ale jest to pierwszy w historii pełny opis dziejów rodu książąt Lubomirskich. Jan Lubomirski-Lanckoroński zawarł w tej publikacji wiele prywatnych historii, zdjęć i obrazów, pochodzących z rodzinnych zbiorów i archiwów z całej Polski i zagranicy, które nigdy dotąd nie były publikowane.
Trylogia ta ukazuje jeden z najstarszych rodów w Polsce w nowym świetle, ponieważ tło historyczne przeplatane jest nawiązaniami do współczesności. Szczególną wartość mają właśnie rodzinne opowieści przekazywane w rodzinie od setek lat, oraz historyczne pamiątki.
Grupa Landeskrone
Tradycja i nowoczesność
Jan Lubomirski-Lanckoroński, Prezes Grupy Landeskrone, kontynuuje dzieło swoich przodków. Efektem działań Grupy Landeskrone jest przebudowa i rewitalizacja wielu zabytkowych obiektów.
Budynki tworzone przez Grupę Landeskrone cechują się innowacyjną formą, jak również szacunkiem do historii, dzięki czemu wnętrza realizowanych budynków tworzą niepowtarzalny klimat, zyskując często nowe oblicza i stając się w pełni funkcjonalnymi centrami biurowymi bądź obiektami mieszkalnymi.
Zgodnie z filozofią Grupy Landeskrone, unikalne połączenie tradycji z nowoczesnością to klucz do dynamicznego rozwoju branży nieruchomości.
